కరిముళ్ళ ఘ౦టసాలగారు సవరణలకు ధన్యవాదాలు!
Love thy nation
_____________
-Gurajada Appa Rao
Love thy nation
Develop some goodness
Wind up thy empty banter
Start some concrete help
Work in the path overflowing
With dairy and harvest
For food can build muscles
One with muscles is the man!
What good does it do to the nation
If people are starving and weak?
Learn all arts with zeal, fill with
Goods made within the country
Reach every country
Should sell your goods
Guy who does not fetch money
Would earn no fame or wealth
What help does it looking back?
There is little goodness in the past
Shed laziness and step forward
If you fall behind, you lie behind
Be jealous(?) only for education
Fight only in trade
Do not develop wasteful quarrels
Shoot the sword enmity away
Dont play humbug saying
You love your country most
Work towards something helpful
Show the people that you can!
The devil of jealousy has
Suck the country off its marrow
Learn to be united
Rejoicing in others’ progress
Whither is that sinner happy
When weeps over others’ wealth?
One who thinks of others’ progress as his own,
That tactful person’s progress is immeasurable
Cut short some selfishness
and help thy neighbor
Nation is not land
Nation is the people!
Holding hand in hand
All citizen should walk together
Like brothers should all races
And religions behave
What if the religion is different
When men are with minds united
Nationality rises above all
To rule the world!
The great tree that is the nation
Must bloom flowers of love;
With the wetness of human sweat
Cash crops should grow
(Cash should grow multifold)
Well placed, hidden in the leaves
The nightingale of poetry should chirp
Listening to those words, love
Towards the nation should sprout!
Poet: Gurajada Appa Rao
Year of Publishing: 1910
Translated by: Uma Devi Pochampalli
The poem that Gurajada Apparao has written in the year 1910 has generated Spirit of Nationality among the people and encouraged them greatly towards developing the country.
Love thy nation
_____________
-Gurajada Appa Rao
Love thy nation
Develop some goodness
Wind up thy empty banter
Start some concrete help
Work in the path overflowing
With dairy and harvest
For food can build muscles
One with muscles is the man!
What good does it do to the nation
If people are starving and weak?
Learn all arts with zeal, fill with
Goods made within the country
Reach every country
Should sell your goods
Guy who does not fetch money
Would earn no fame or wealth
What help does it looking back?
There is little goodness in the past
Shed laziness and step forward
If you fall behind, you lie behind
Be jealous(?) only for education
Fight only in trade
Do not develop wasteful quarrels
Shoot the sword enmity away
Dont play humbug saying
You love your country most
Work towards something helpful
Show the people that you can!
The devil of jealousy has
Suck the country off its marrow
Learn to be united
Rejoicing in others’ progress
Whither is that sinner happy
When weeps over others’ wealth?
One who thinks of others’ progress as his own,
That tactful person’s progress is immeasurable
Cut short some selfishness
and help thy neighbor
Nation is not land
Nation is the people!
Holding hand in hand
All citizen should walk together
Like brothers should all races
And religions behave
What if the religion is different
When men are with minds united
Nationality rises above all
To rule the world!
The great tree that is the nation
Must bloom flowers of love;
With the wetness of human sweat
Cash crops should grow
(Cash should grow multifold)
Well placed, hidden in the leaves
The nightingale of poetry should chirp
Listening to those words, love
Towards the nation should sprout!
Poet: Gurajada Appa Rao
Year of Publishing: 1910
Translated by: Uma Devi Pochampalli
The poem that Gurajada Apparao has written in the year 1910 has generated Spirit of Nationality among the people and encouraged them greatly towards developing the country.
The original text follows here...
దేశమును ప్రేమించుమన్నా
___________________
దేశమును ప్రేమించుమన్నా
మంచి యన్నది పెంచుమన్నా
వొట్టి మాటలు కట్టిపెట్టోయ్
గట్టి మేల్ తలపెట్టవోయ్
పాడి పంటలు పొంగిపొరలే
దారిలో నువు పాటు పడవోయ్
తిండి కలిగితే కండ కలదోయ్
కండ కలవాడేను మనిషోయ్
ఈసురోమని మనుషులుంటే
దేశమే గతి బాగుపడునోయ్
జల్దుకొని కళలెల్ల నేర్చుకు
దేశి సరకులు నింపవోయ్
అన్ని దేశాల్ క్రమ్మవలె నోయ్
దేశి సరుకుల నమ్మవలెనోయి;
డబ్బు తేలేనట్టి నరులకు
కీర్తి సంపద లబ్బవోయి
వెనక చూసిన కార్యమేమోయి
మంచి గతమున కొంచెమేనోయి
మందగించక ముందు అడుగేయి
వెనుకపడితే వెనకే నోయి
పూను స్పర్థను విద్యలందే
వైరములు వాణిజ్యమందే;
వ్యర్థ కలహం పెంచబోకోయ్
కత్తి వైరం కాల్చవోయ్
దేశాభిమానం నాకు కద్దని
వొట్టి గొప్పలు చెప్పుకోకోయ్
పూని ఏదైనాను ఒక మేల్
కూర్చి జనులకు చూపవోయ్
ఓర్వలేమి పిశాచి దేశం
మూలుగులు పీల్చే సెనోయ్;
ఒరుల మేలుకు సంతసిస్తూ
ఐకమత్యం నేర్చవోయ్
పరుల కలిమికి పొర్లి యేడ్చే
పాపి కెక్కడ సుఖం కద్దోయ్;
ఒకరి మేల్ తన మేలనెంచే
నేర్పరికి మేల్ కొల్లలోయ్
సొంత లాభం కొంత మానుకు
పొరుగు వానికి తోడుపడవోయ్
దేశమంటే మట్టి కాదోయ్
దేశమంటే మనుషులోయ్
చెట్టపట్టాల్ పట్టుకొని
దేశస్థులంతా నడువవలెనోయ్
అన్నదమ్ముల వలెను జాతులు
మతములన్నియు మెలగవలెనోయ్
మతం వేరైతేను యేమోయ్
మనసు లొకటై మనుషులుంటే;
జాతమన్నది లేచి పెరిగి
లోకమున రాణించునోయ్
దేశమనియెడి దొడ్డ వృక్షం
ప్రేమలను పూలెత్తవలెనోయ్;
నరుల చమటను తడిసి మూలం
ధనం పంటలు పండవలెనోయ్
ఆకులందున అణగిమణగీ
కవిత కోవిల పలకవలెనోయ్;
పలుకులను విని దేశమందభి
మానములు మొలకెత్తవలెనోయ్
దేశమును ప్రేమించుమన్నా
మంచి యన్నది పెంచుమన్నా
వొట్టి మాటలు కట్టిపెట్టోయ్
గట్టి మేల్ తలపెట్టవోయ్
పాడి పంటలు పొంగిపొరలే
దారిలో నువు పాటు పడవోయ్
తిండి కలిగితే కండ కలదోయ్
కండ కలవాడేను మనిషోయ్
ఈసురోమని మనుషులుంటే
దేశమే గతి బాగుపడునోయ్
జల్దుకొని కళలెల్ల నేర్చుకు
దేశి సరకులు నింపవోయ్
అన్ని దేశాల్ క్రమ్మవలె నోయ్
దేశి సరుకుల నమ్మవలెనోయి;
డబ్బు తేలేనట్టి నరులకు
కీర్తి సంపద లబ్బవోయి
వెనక చూసిన కార్యమేమోయి
మంచి గతమున కొంచెమేనోయి
మందగించక ముందు అడుగేయి
వెనుకపడితే వెనకే నోయి
పూను స్పర్థను విద్యలందే
వైరములు వాణిజ్యమందే;
వ్యర్థ కలహం పెంచబోకోయ్
కత్తి వైరం కాల్చవోయ్
దేశాభిమానం నాకు కద్దని
వొట్టి గొప్పలు చెప్పుకోకోయ్
పూని ఏదైనాను ఒక మేల్
కూర్చి జనులకు చూపవోయ్
ఓర్వలేమి పిశాచి దేశం
మూలుగులు పీల్చే సెనోయ్;
ఒరుల మేలుకు సంతసిస్తూ
ఐకమత్యం నేర్చవోయ్
పరుల కలిమికి పొర్లి యేడ్చే
పాపి కెక్కడ సుఖం కద్దోయ్;
ఒకరి మేల్ తన మేలనెంచే
నేర్పరికి మేల్ కొల్లలోయ్
సొంత లాభం కొంత మానుకు
పొరుగు వానికి తోడుపడవోయ్
దేశమంటే మట్టి కాదోయ్
దేశమంటే మనుషులోయ్
చెట్టపట్టాల్ పట్టుకొని
దేశస్థులంతా నడువవలెనోయ్
అన్నదమ్ముల వలెను జాతులు
మతములన్నియు మెలగవలెనోయ్
మతం వేరైతేను యేమోయ్
మనసు లొకటై మనుషులుంటే;
జాతమన్నది లేచి పెరిగి
లోకమున రాణించునోయ్
దేశమనియెడి దొడ్డ వృక్షం
ప్రేమలను పూలెత్తవలెనోయ్;
నరుల చమటను తడిసి మూలం
ధనం పంటలు పండవలెనోయ్
ఆకులందున అణగిమణగీ
కవిత కోవిల పలకవలెనోయ్;
పలుకులను విని దేశమందభి
మానములు మొలకెత్తవలెనోయ్
- గురజాడ అప్పారావు
ప్రచురణ కాలం: 1910
గురజాడ అప్పారావు గారు 1910 సంవత్సరంలో రచించిన ఈ గేయం ప్రజల్లో దేశ భక్తిని ప్రబోధించి, దేశాభివృధ్ధికై ప్రజలను ఎంతగానో ఉత్తేజపరిచింది.
గురజాడ అప్పారావు గారు 1910 సంవత్సరంలో రచించిన ఈ గేయం ప్రజల్లో దేశ భక్తిని ప్రబోధించి, దేశాభివృధ్ధికై ప్రజలను ఎంతగానో ఉత్తేజపరిచింది.
0 comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి