సుగమమౌగాక సతతము యుగయుగాలకు

కనులలో నిలుపుకొనుము

నా ఊసులను

దాచుకొనుము హృదిలోన

నా ఊహలను

కాను నేను కవితాస్మృతికి

అర్హము

కదిలి జాలువారనీకుము

నీమనసున నా గురుతులేవియు

ఆవిరైపోవనీ అనంత నిశీథిలోన

ఏవేని నా తలపుల శీతోష్ణ తాపాలు

కురవనీ గగనాంచలముల నుండి

ప్రేమపరిమళజల్లులు

ధారలై మధుర మురళీ రసాస్వానమై

గూటిలోని గువ్వవలె దాచుకొనుము 

నీ మనసున నాపైని ద్వైవీ భావనలు

కాను నేను ఋషిని,

కాను మీ కృషికి అర్హురాల

మీ జీవనసరళిలో

ధారలైసాగు జీవనదిలో

ఎక్కడో కొట్టుకుపోవు

ధూళిప్రోవును

మీ సుమనస్సుల ఖేదమొనరించి

ఇంకను మరింతగా భారమైతిని

భువికిని బుధజనులకును నా ఉనికితోడ

ఈ క్షమాధరిత్రిన, మీమనంబుల

ఇంచుక కనికరమున్న

మీ కమలేక్షణముల సుంత దయయున్న

అర్థించెద నను గుర్తించకుమని

మరచిపొమ్ము అవలేశమైన

మీ మనముల మలినపరచకుము

కరగిపోయెదనొక దినము

గాలిలో ధూళి వలె

మరచిపొండు, మది తేటగా

పొదవి ఉండనిండు

మేకపెంటిక మెండు

నాకన్న, నా ఉనికి కన్న

ప్రాణమున్నంత మేర

ఈ కాయము పడి ఉండనిండు..

ఎచటనో పంకిలమును

ప్రోగుపడిన కమలదళాలవె

నా చిగురుటూహల

పల్లవించనీయుడు

భక్తితోడ మీ యెల్లరి

చరణములకు చేయు నా

మూర్థనములు స్వికరించి

భాసించనీ మీకీర్తి

పలుదిసలు

కన్నలనిండుగ దినదినము

రామానుజ కటాక్ష వీక్షణములు

కనకవర్షము కురిపించనీ ఇహమునందు

ప్రార్థించెద అందరి కుశలమునకై

ఇహపరములందు చెందుడు

గురు కృపాకటాక్షములను

సాధించగ మీ జీవన ధ్యేయమెల్లరును