11, అక్టోబర్ 2013, శుక్రవారం

ఇది కలా? కాదు!

0 comments
అప్పుడు నేను
అప్పుడప్పుడే
రజస్వలనైనాను
రాత్రి చీకటి గదిలో ఒంటరిగా ఉంచి
ఆవల పడుకున్నారందరూ
ఆ చిమ్మచీకటిలో నాకు
ఊపిరి సలపలేదు
ఎప్పుడో అర్థరాత్రి
మెలుకువ వచ్చింది
ఉక్క పోస్తూ గదిలో
ఫంకా తిరగడం
మానేసింది, కరెంటు లేదేమో
అయిదు రోజులకి
ఇంట్లోకి వచ్చి,
ఇంకా లోపలే
ఉండాలంటే
ఊపిరాడలేదు
మేడమీదికి
నెమ్మదిగా, మెట్లెక్కి వెళ్ళాను
నిండుగా నవ్వుతున్న
ఆ నెలబాలుని చల్లదనం,
నేనలాగే నీళ్ళ టాంకు పై
వాలి తిలకిస్తున్నాను,
ఆ వెన్నెల్లో
ఆ చల్లదనం లో
నీలాకాశపుటందాలు చూస్తూ
లేత   బంగారం లా
వెండి వెన్నెలలో మెరిసే
ఆ చంద్ర బింబం
చుట్టూరా చెల్లా చెదరుగా
పారేసుకున్న ముక్కుపుడకల్లా
ఛమక్ ఛమక్కున
మెరిసే చుక్కలు..
ఏ నర్తకి పాదాల మంజీరాలో
ఆ విడివడిన తారా సమూహాలు!
ఆ వెన్నెల వాగులో స్నానం చేస్తూ
ఆ వెన్నెట్లో పునీతురాలౌతూ,
అలా చూస్తూ ఎపుడో నిద్దరోయాను

ఎక్కడో స్వప్నలోకాల్లో విహరిస్తున్నాను,
చలిగాలికి చప్పున మెలుకువ వచ్చింది,
గభాల్న లేచాను
ఫంకా జోరుగా తిరుగుతుంది, ఇంకా..
కలలో మన్మధుడెవరూ లేరు
కేవలం ప్రకృతి, ఆమె ఒడిలో నేను...