యామినీ రాగం

ఈ నిశ్చల నీరవ నిశాంతం లో
నీ వేణువు నూదుమా కృష్ణా!
ఆ రమ్య రసమయ నాదంలో
తేలి నడచి వచ్చే గానామృత
రవళిలో నా హృదయాన
జనింపజేసే రాగ మధురిమలు
ప్రతిధ్వనించును ఆ పరవళ్ళ
యమునా నదీ తరంగాలను!

నీ నీడలోన నడయాడి
నీ జాడలలో పల్లవించి
ప్రవహించే యమునా నదిలో
తేలిపోవు పూలనావలో,
రసరాగ మాధుర్యాలందించు
నీ అధరామృతాలను సొక్కిన
వెదురు కొమ్మ కారాదా
నా ఉనికి, నీ తీయని పాటగా మారి
తరియించరాదా ?
నీకై సదా తృష్ణతో నిలిచిన
ఈ భక్తురాలి ఆవేదనలు
కారాదా వెదురుపై గాయాలు
సుస్వర ఝరి నందిస్తూ
జీవన సాఫల్యాముగా
ఈ నీరస హృదయవేదన దూరం చేస్తూ...

భావన

నేను నీ భావనలోనే

తేలిపోతాను

నీ ఊహల ఊయలలోనే

గూడు కట్టుకుంటాను

నీ మాటల పల్లకీలో

ఏడేడు సముద్రాలు దాటతాను

నీకై ప్రపంచాన్నే వీడి 

నడచి వచ్చాను

నీ నోట నా పిలుపుకై

యుగాలు వేచి నీలో ఐక్యం ఔతాను

కృష్ణా నీ మోవి పై చిందు

ధరహాస రేఖలా అవి?

నా ఊపిరి కి ఆలంబన నిచ్చే

రాగాల మాలికలు, 

వెన్నెలలో విరిసిన పారిజాతాలు! 

నీ శ్వాసలో

నీ హృదయం లో వెల్లివిరియు భావననై
నీ ప్రణయం లో తాదాత్మ్యతనొందు అనురాగమునై
నీ కలలలోన నిండిపోవు రాగమయినై
ఆ రాగాలను రసమయం చేయు కాదంబరినై 
కృష్ణా నీ మురళిలోన రవళించే నీ నిశ్శ్వాసనై 
రగలి, పొగలి సెగలూరక నీలో నిలిచే చైతన్యాన్నై 
శారద నీరద యామినిలో పొగమంచు నిండిన నదిలో
అలలపైన సాగిపోవు కలువల నావలో
కావ్యగానము చేసే కలువకనుల సహచరినై
సాగనీ నీతో నా జీవనం, ఇలాగే సదా నీ అనురాగ హృదయ నాదమై,  
నీ ప్రణయినై, ప్రణవమై, నీ రమణీయ జీవన సహచరినై.. 

ఇది కలా? కాదు!

అప్పుడు నేను
అప్పుడప్పుడే
రజస్వలనైనాను
రాత్రి చీకటి గదిలో ఒంటరిగా ఉంచి
ఆవల పడుకున్నారందరూ
ఆ చిమ్మచీకటిలో నాకు
ఊపిరి సలపలేదు
ఎప్పుడో అర్థరాత్రి
మెలుకువ వచ్చింది
ఉక్క పోస్తూ గదిలో
ఫంకా తిరగడం
మానేసింది, కరెంటు లేదేమో
అయిదు రోజులకి
ఇంట్లోకి వచ్చి,
ఇంకా లోపలే
ఉండాలంటే
ఊపిరాడలేదు
మేడమీదికి
నెమ్మదిగా, మెట్లెక్కి వెళ్ళాను
నిండుగా నవ్వుతున్న
ఆ నెలబాలుని చల్లదనం,
నేనలాగే నీళ్ళ టాంకు పై
వాలి తిలకిస్తున్నాను,
ఆ వెన్నెల్లో
ఆ చల్లదనం లో
నీలాకాశపుటందాలు చూస్తూ
లేత   బంగారం లా
వెండి వెన్నెలలో మెరిసే
ఆ చంద్ర బింబం
చుట్టూరా చెల్లా చెదరుగా
పారేసుకున్న ముక్కుపుడకల్లా
ఛమక్ ఛమక్కున
మెరిసే చుక్కలు..
ఏ నర్తకి పాదాల మంజీరాలో
ఆ విడివడిన తారా సమూహాలు!
ఆ వెన్నెల వాగులో స్నానం చేస్తూ
ఆ వెన్నెట్లో పునీతురాలౌతూ,
అలా చూస్తూ ఎపుడో నిద్దరోయాను

ఎక్కడో స్వప్నలోకాల్లో విహరిస్తున్నాను,
చలిగాలికి చప్పున మెలుకువ వచ్చింది,
గభాల్న లేచాను
ఫంకా జోరుగా తిరుగుతుంది, ఇంకా..
కలలో మన్మధుడెవరూ లేరు
కేవలం ప్రకృతి, ఆమె ఒడిలో నేను...