Why write a poem
As mundane as it is
What is in you
I write not
To win over the world
As finding peace
I strive to see
If I am still alive, yes
And that you are too
Poems that do
Reach our heart to mend
Heal our spirits
Read a poem aloud
Even if in the bathroom
Said my Professor
Leela Narayan,
Student of Dr. Kumar
Nizam college
Was a beautiful
Life being her student
I recollect often
I will write more
In my coming days, soon
Hope not to part
ఆమె స్నిగ్ధమోహనమూర్తి
మూర్తీభవించిన అందం
ఆ ఎర్రని రేకుల వెనుక
ఏదో తెలియని బాధని
నిగూఢంగా విరజిమ్ముతుంది
ఒక మంచు తునక కరిగిపోతూ
ఎందుకయ్యుంటుందో అసలు తెలియదు
ఆ చరిత్ర పుటలు తిరిగివేసె దాక
ఎందుకన్నదీ అంతు చిక్కదు
ఆ తోటలో విరిసే గులబీ మొగ్గలు
రంగు సంతరించేందుకు
ఆ దేశపు జనాల రక్త మాంసాలను
ఖండ ఖండాలుగా జేసి
ఆ మొక్కలకు ఎరువుగా వాడారని
వారి ఆత్మ ఘోషలోని విషాదమే
ఆ మొగ్గలలో కుసుమించిందని
ఆ మొగలాయి తోట పూవులు
చెప్పకనే చెబుతున్నాయి
అందుకే ఆ రంగు అంత నిఖార్సు
అందుకే ఆ అందంలో వేదనా, వెలితీ..
