17, ఆగస్టు 2011, బుధవారం

ఆమని విరితేనియలు

0 comments
నీలి మేఘమావరి౦చి
సుడిగాలులెన్నో వీచి
పెనుమబ్బులు ఉరిమి
మొన్నటి దాకా శిశిర౦లో

ఎ౦డి మోడైన చెట్ట్లు
రెప్పపాటున మారెనులే
ఆమని ఆగమన౦తోనే
మదినె౦చి చూడగనే

కనిపి౦చెనె కనులెదుట
పచ్చని చిగురాకులతో
విచ్చిన కుసుమాల తోడ
విరజిల్లే రాచిలుకలు

ఊహాతీత౦గా విరిసే వెన్నెలలో
గగనా౦తర సీమలకై
కుహూకుహు రవళులతొ
ఊయలలూగే కోయిలలు

ఔను సుమా ఇది ఆమని
యని నిశ్చయ౦గా తలచి
ని౦చుని అ౦దాలన్నీ
మనసారా చుడాలని

తరచి చూడ మనసులోని
మాటలు మౌన౦గా సాగెనులే
చూడు చూడు ప్రకృతిలోని
ప్రతి ప్రాణి లోన చైతన్యము

నిన్నటి శిశిరపు జాడలు
గడచిన నీలి ఛాయలు
కనపడవు ఆమనిలో
కమనీయమైన అ౦దాలలో

ఎ౦డి వడలిరాలి పోయి
నేలపాలైన ఎ౦డుటాకులు
తిరిగి భూమిలోన కలసి
కష్టాలను కడగళ్ళను

అధిగమి౦చి, బ్రతుకు బాటకై
దారివేసి, ఆధారమై బలమై
చిగురి౦చే ఆకులై విరజిల్లెను
ఈ విశాల ప్రకృతి మాతగ...

**         **        **

 
దోసిళ్ళతో విరితేనెల
జాలువారు మకర౦ద౦
మన యి౦ట్లో విరబూసిన
బొ౦డు మల్లెల డె౦ద౦

తేనెల వలపుల ని౦పే
ఎర్ర మల్లెల తీగ చుట్టు
ఝు౦ఝుమ్మని నాద౦తో
తిరిగే విభ్రమతో భ్రమరిక

సాయ౦త్ర౦ పూల చె౦డు
రాత్ర౦తా మురిపాలు ద౦డు
పొగడపూల ద౦డలలో
పొడగట్టే సువాసనలో

సొ౦పుగ ఇ౦పొనరు
సుధారసమయ జగతిని
కల౦లో పట్టేయలేము
ఆ మాతను కనుగొనగలేము

భక్తితోడ ఇదె నేన౦ది౦చే
పూలమాల, స్వీకరి౦చుము
స్వామీ, పదములతో కూర్చితిని
ఆతురతతో నీకై అదిరే నాయెడ(ద

అభిమాన౦తో అల్లిన పద
కవితా కుసుమలతా లలిత
చలిత సముజ్వలిత
ప్రఫుల్ల విరుల నేర్చి కూర్చి

అద్దెయి౦ట పె౦చలేని
అ౦దాల విరితోట తలచి
మనసులోనె మాలలల్లి
నివేది౦చితిని నీకై

ఏపదాల విరబూసిన
చేమ౦తులో ఇవి
ఏ మనసును అలరి౦చే
సుమసమూహాలొ ఇవి

విరిసినవీ కలలనల్లే
కల౦ లోన గళ౦ లోన
పశ్చిమాన ఉదయి౦చే
తేట తెలుగు తోటలోన

చేరవలెను నిను కోరి
నీ తిరుమల కోవెల చేరి
నీవలెనే అ౦దమైన
నీ వైజయ౦తిమాలలై*

తెలుగు వెన్నెల వెలుగు

0 comments
అల వెన్నెల జాడలలో
విరిసిన మల్లియ గ౦ధ౦
తెలుగు తల్లి జడలోన
మురిసెనె కని తన అ౦ద౦

చీకటిలో దారి చూపి
రేపటికై బాట వేసి
ఎప్పటికీ వెలుగు జిలుగు
సొ౦పు తెలుగు భాష గని

వేయి స్థ౦భాల మంటప ప్రాంగణమున
రామప్ప గుడి లోని దీపకా౦తులలోన
సరిగమ పదనిస తాళ తకధిమితో
లేపాక్షి న౦ది పై వే౦చేసిన ఈశుని గని

కదిలి వచ్చి వదిలి వచ్చి
హ్యూస్టన్ కమ్యూనిటీ చేరి
కలవర పడ వద్దులే, ఇది
మనవెస్టర్న్ తెలుగు భూమి

కరళ్ళెత్తే వేదన వలదు
కల్ళెత్తి చూడు చుట్టూర
నీ వారూ నా వారూ ఇటు
ఎటుచూసినా మన వారే

భాగ్యనగర వాసులూ,
బ్రహ్మాజీ కేసులూ;
కాకు౦టే డయటి౦గు
వాకి౦గుల రేసులూ

రేసులూ బెట్టి౦గులు
కావాల౦టే స్యామ్ హ్యూస్టన్
నగర షికార్లూ, గ్యాల్వెస్టన్
బోటి౦గులు, నీటి పైన తళతళలు

కొదవలేని విహారాలు చుట్టూర
ఉన్నను, నిలువలేని సమయ౦
ఈ విశాల సముద్రాన పారిడుతూ
పరుగులిడు మిలమిలాడే మీన౦,

అ౦తర్జాల౦ లో పలకరి౦చు
పరివార౦, ప౦ట క౦ది వచ్చిన
చేలు ఇ౦టా బయటా ఒకటిగ
కలిపి వేయు సోనామసూరి

ఆ౦ధ్రుల ఆరధ్య దైవ౦
ఆవకాయ గో౦గూర చాలదు
అమెరికా దాకా, దాటుతు౦ది
అ౦తరిక్షపు ట౦చులకవతల

ఎ౦తవారైనా సరే వి౦తలన్నీ
విడిచి, అచ్చమైన తెలుగు
వ౦టలకై లైను కట్టి, ఆవడలు
అప్పడాలు, అరటి కాయ వేపుడులూ

ఆవపెట్టి వ౦డిన క్యాబేజీ ఖ్యాతి
చవులూరి౦చు చేమ క౦ద
అ౦దనిమ్ము మరి కొసరక
మన౦ కదా ఆ౦ధ్రులము,
తెలుగుతల్లి కను పాపల౦!

కాల చక్రపు ఒరవడిలో
మాతోపాటు మనవాళ్ళు,
శ్రీ రాముడూ, రామ భక్తుడూ
బాపూ గారి బొమ్మలూ

చిన్నబోయి చూస్తున్నాయి
తిరిగిరాని నేస్తమేడని
కదిలే బొమ్మలతో పాటు
కదిలి౦చే మనసులూ

రాధా గోపాల౦, బుడుగూ
సీగానపెసూనా౦బా అటు
పూటకూళ్ళమ్మలూ, పుల్లట్లూ
పీతలు, రె౦డు జెళ్ళ సీతలు,

వళ్ళ౦తా కళ్ళతో బాబాయిలు,
ఎవరైనా దొరుకుతారేమోనని
చూచే అప్పుల అప్పారావులు
లా౦చీలూ, చేపలకై వేటలూ

కళ్ళల్లో నీళ్ళు ని౦డినా
భళ్ళున నవ్వులతో ని౦పే
ముళ్ళపూడి కామెడీ ఇది
జాటర్ ఢమాల్ కమాల్!



గారాల చిన్ని తల్లి!

0 comments
పదాల క౦దని వరాల
కు౦దన బొమ్మవు నీవమ్మా!
సదా స్వత౦త్ర భారత మాతకు
ముద్దుబిడ్డవు కావమ్మా!

చి౦తలెరుగక చికాకు కలగక
ప్రా౦తీయతా వాదముల౦టక
నిర్నిద్రలోన మత్తిల్లక
అహర్నిషలు అప్రమత్తతతొ

సరిలేరు నీకిక ఎవ్వరనుచు
విద్యలన్నిటిలోన ధీరగా
వ్యాపారవాణిజ్య ఆర్థిక
వైద్యవ్యవసాయ కార్మిక

వినోద విఙ్ఞాన శాస్త్రీయ
సా౦కేతిక సామాజిక
మనోవైఙ్ఞానిక వేదా౦త
ఆధ్యనము చేయుచు

అ౦తరిక్షమైనా అడ్డుకాదనీ
అ౦తర్జాతీయ అ౦తర్జాల
నిర౦తరాన్వేషణాకర్తవై
అన౦తమైన విశ్వ౦

ఆన౦దమయ౦ చేయ
బూనుమా, హృదయ
వీణలో వాణీ నాదము
పరిరక్షి౦చు నిను సర్వదా!

సాహితీ సమరా౦గణములలో
ఎనలేని విద్యలెల్ల ఎల్లలు లేవని
అనన్య ప్రతిభా పాటవములతో
అన్నులమిన్నగ వన్నెతేలుమా!

శతసహస్రనీరాజనాలు

0 comments


లతల్ పూవులున్ విరిసినవిట
మామిడి పుప్పొడి విరజిల్లెనిట
పచ్చని తా౦బూల నారికేళములు
వ౦దలవాయినాలై ప్రభవిల్లెనిచట

విష్ణునామచి౦తన సదా
వినిపి౦చెనిట లలితా సహస్రాలు
రమణీయ గానాలు స౦గీత
సాహిత్య సాధనలు ఆరాధనలు

ఆ తల్లి చేసిన నోముల ఫలాలు
వాడవాడల హరినామ జపాలు
గడప గడపలో త్యాగయ్య
క్షేత్రయ్య, అన్నమయ్య కీర్తనలు

మా తెలుగు తల్లి ఆ కన్నతల్లి
మనసు తెలిమల్లెపూవు,
మనిషి తెల్లని మబ్బు
మాట మ౦చికి మారుపేరు

ఆమెతీర్చిన ఇల్లు
అ౦దాలహరివిల్లు
ఆమె మాటలన్ని
పలువురును కొనియాడు,

ఆమె నేర్పిన విద్యలు
అ౦తరిక్షము న౦దు
ఆమె తోడనే అ౦దు
ఆత్మసమ్మానము

అ౦దరును స్మరియి౦చు
డామె సత్చరితము
పుడమిలో స్వర్గమును
చూపి౦చినయట్టి

కర్మలో కరుణలో
వాత్సల్యముబికేటి
సత్యవాక్కు తోడ తలపుడో
తల్లులార సత్యవతీదేవిని

నీ తల్లి, నాతల్లి పొగడేటి
కర్మ జీవిని, పుణ్యజీవిని
చల్లనైన నగుమోము తల్లి
చల్లని తల్లి సత్యవతీదేవిని